W dzisiejszych czasach, kiedy powszechne są relacje sąsiedzkie ograniczające się do krótkich rozmów przy schodach, historia Marti i Tomka z wrocławskiego Kozanowa jest prawdziwym powiewem świeżości. Ta młoda para postanowiła pomóc swojej 88-letniej sąsiadce, pani Zofii. Młodzi wrocławianie za darmo remontują jej mieszkanie.
Kiedy Marta i Tomek przeprowadzili się do swojego pierwszego wspólnego mieszkania na wrocławskim osiedlu, nie spodziewali się, że ich największą inspiracją stanie się ich starsza sąsiadka, pani Zofia.
Pani Zofia mieszka w swoim pięknym, ale zaniedbanym mieszkaniu od wielu lat. Choć jej dusza była pełna energii, jej zdolność do wykonywania codziennych czynności fizycznych z biegiem czasu ograniczała się coraz bardziej. Młode małżeństwo, obserwując codzienną rutynę pani Zofii, zrozumiało, że mogą pomóc tej wyjątkowej kobiecie, która była jedynym żywym źródłem historii tego miejsca.
Postanowili podjąć wyzwanie, które wielu uważałoby za zbyt trudne lub czasochłonne. Marta i Tomek, z pasją i poświęceniem, zaczęli stopniowo remontować mieszkanie pani Zofii. Martwa pianka z lat 80. ubiegłego wieku, zapomniane malunki na suficie i drewniane podłogi, które odzyskały swój blask dzięki ręką młodego małżeństwa. To wszystko stało się znakiem ich szacunku dla przeszłości, kultury i tradycji.
Ale prace remontowe to tylko część tej inspirującej historii. Marta i Tomek zrozumieli, że potrzeby pani Zofii wykraczają poza fizyczny aspekt mieszkania. Codziennie odwiedzają ją, słuchają jej opowieści o przeszłości, gotują jej posiłki i pomagają w codziennych czynnościach. Wspólnie spędzają czas przy herbacie, rozmawiając o życiu, marzeniach i wspomnieniach.
Marta, która jest artystką, postanowiła również ozdobić mieszkanie pani Zofii własnoręcznie wykonanymi obrazami, dodając ciepło i kolor do tego miejsca. Dla pani Zofii stało się to nie tylko odnowieniem wnętrza, ale także przepełnieniem go miłością i troską.
Dla Marty i Tomka, to, co zaczęło się od remontu, stało się głębokim przyjaźnią i więzią rodziną. Otrzymali nie tylko wdzięczność pani Zofii, ale także wspaniałą lekcję empatii, solidarności i poświęcenia.
